Keuzes maken… wij vertellen je hoe je kiest voor kwaliteit!
‘Ik houd echt wel van lekkere wijn, maar als ik in de winkel sta weet ik niet waar ik op moet letten,’ verzucht mijn nieuwe buurvrouw. Ik steek haar een hart onder de riem: dat heb ik ook altijd – nog steeds. Alleen al de grote hoeveelheid wijnen is iets om moedeloos van te worden, want om nou iedere fles om te draaien en het label achterop te lezen… Of je wijn kiezen op basis van het mooie etiket… Tja, je kan eens een gokje wagen!
Keuzes maken Maar hoe kun je dan wel een geschikte wijn kiezen? Het is handig om eerst eens wat hersengymnastiek te doen. Oftewel, bedenk alvast:
Waarvoor je de wijn gaat gebruiken (een verjaardagsborrel, een (chique) diner, een late night kaasplankje, etc.)
Wat je wil dat de wijn gaat doen voor het gerecht dat je serveert. Dat kun je natuurlijk ook gemakkelijk opzoeken (‘welke wijn past het beste bij …’). Wil je bijvoorbeeld een frisse, fruitige lichte wijn, of juist een smaakvolle, rijpe wijn?
Wat je wil dat de wijn gaat doen voor je gasten. Wil je verrassen met een onbekende wijn, of wil je dat de wijn voor iedereen herkenbaar en veilig is?
Wat mag het kosten?
Weet je wat voor type wijn je niet wilt?
Weet je al welk type wijn je wél wilt?
Et voilà: nu blijft er nog maar 10% van alle wijnen over om uit te kiezen ☺
Prijsindicatie
We hadden het al even over kosten; de prijs is een indicatie voor kwaliteit. Let op: een goedkope wijn uit een duur wijngebied moet je alarmbellen doen rinkelen! If it sounds too good to be true…
Etikettentaal
Tja, als je een overwogen keuze wilt maken, moet je toch echt etiketten bestuderen. En dan bedoelen we natuurlijk niet het plaatje, maar wel wat er aan tekst te vinden is.
Op het etiket etaleert een producent hoe goed zijn product maximaal kan zijn. Oftewel, alle pluspunten van het product worden genoemd, anders wordt er gezwegen. Als de producent zelf de wijn bottelt, zet hij het op de fles. Je leest dus niet dat een wijn uit Australië per containerschip naar Duitsland is vervoerd, daar is gebotteld en vervolgens is doorgestuurd naar Nederland. Tip: geen info is óók info!
De informatie die een producent op een etiket mag zetten, is gebonden aan Europese regelgeving. Die regelgeving gaat behoorlijk ver: kijk ter illustratie eens naar de inhoudsopgave van verordening 479/2008. Omdat er in het verleden te veel wijn werd gemaakt (wijnoverschot) en wijn uit de nieuwe wereldlanden zijn weg naar Europa vond, moest het roer om. In de regelgeving werd ingezet op vermindering van de productie en verbetering van kwaliteit. Dit laatste zie je terug aan de kwaliteitslabels op het etiket.
Beschermde herkomstbenamingen
De kwaliteitsindeling is gebaseerd op de eigenschappen die een bepaald product heeft op basis van het gebied van herkomst. Dit geldt in Europa voor meerdere producten en zorgt weleens voor een vermakelijk robbertje tussen de lidstaten (ken je de echte feta uit Denemarken al? 😉 ).
De drie niveaus zijn Beschermde Oorsprongs Benaming (BOB), Beschermde Geografische Aanduiding (BGA) en een restcategorie met Overige Wijn.
BOB Voor een wijn met een BOB-kwalificatie geldt het volgende:
de kwaliteit en de kenmerken van het product zijn hoofdzakelijk of uitsluitend toe te schrijven aan de specifieke geografische omgeving met haar eigen door natuur en mens bepaalde factoren;
alle druiven waarmee het product is bereid zijn afkomstig uit dit geografische gebied;
de productie vindt plaats in dit geografische gebied;
het product is verkregen van wijndruivenrassen die behoren tot de soort Vitis vinifera;
BGA Een wijn met een BGA-kwalificatie moet aan dezelfde voorwaarden voldoen, alleen hoeft slechts 85% van alle druiven uit het betreffende gebied te komen en mag de wijn ook gemaakt zijn van een kruising van een Vitis vinifera met andere soorten van het geslacht Vitis.
Kwalificaties BOB en BGA worden vermeld in de taal van het herkomstgebied. In Frankrijk heet het dan Appellation d’Origine Protégée (AOP) en Indication Géographique Protegée (IGP).
Om de kwalificaties te mogen gebruiken, moet een wijnproducent aan de in het betreffende gebied geldende productieregels voldoen (toegestane druivenrassen en productiemethoden, maximale opbrengsten etc.). Deze regels worden gemaakt door groepjes van wijze mannen, en tegenwoordig gelukkig ook steeds vaker vrouwen.
De regels volgen, daar heeft echter niet iedereen zin in. Eigenwijze wijnboeren bepalen zelf welke wijn ze willen maken. De consequentie van het lagere kwaliteitslabel wordt voor lief genomen. En dus kan het voorkomen dat je een IGP-wijn in je hand hebt die tóch best duur is voor dat gebied – ook hier is de prijs dan weer een goede indicatie van de kwaliteit.
Jeetje, ik weet niet of ik het kiezen van wijn nu gemakkelijker voor je hebt gemaakt… Op basis waarvan kies jij meestal je wijnen?
Zo maak je de beste wijnkeuze
Keuzes maken… wij vertellen je hoe je kiest voor kwaliteit!
‘Ik houd echt wel van lekkere wijn, maar als ik in de winkel sta weet ik niet waar ik op moet letten,’ verzucht mijn nieuwe buurvrouw. Ik steek haar een hart onder de riem: dat heb ik ook altijd – nog steeds. Alleen al de grote hoeveelheid wijnen is iets om moedeloos van te worden, want om nou iedere fles om te draaien en het label achterop te lezen… Of je wijn kiezen op basis van het mooie etiket… Tja, je kan eens een gokje wagen!
Keuzes maken
Maar hoe kun je dan wel een geschikte wijn kiezen? Het is handig om eerst eens wat hersengymnastiek te doen. Oftewel, bedenk alvast:
Et voilà: nu blijft er nog maar 10% van alle wijnen over om uit te kiezen ☺
We hadden het al even over kosten; de prijs is een indicatie voor kwaliteit. Let op: een goedkope wijn uit een duur wijngebied moet je alarmbellen doen rinkelen! If it sounds too good to be true…
Etikettentaal
Tja, als je een overwogen keuze wilt maken, moet je toch echt etiketten bestuderen. En dan bedoelen we natuurlijk niet het plaatje, maar wel wat er aan tekst te vinden is.
Op het etiket etaleert een producent hoe goed zijn product maximaal kan zijn. Oftewel, alle pluspunten van het product worden genoemd, anders wordt er gezwegen. Als de producent zelf de wijn bottelt, zet hij het op de fles. Je leest dus niet dat een wijn uit Australië per containerschip naar Duitsland is vervoerd, daar is gebotteld en vervolgens is doorgestuurd naar Nederland. Tip: geen info is óók info!
De informatie die een producent op een etiket mag zetten, is gebonden aan Europese regelgeving. Die regelgeving gaat behoorlijk ver: kijk ter illustratie eens naar de inhoudsopgave van verordening 479/2008. Omdat er in het verleden te veel wijn werd gemaakt (wijnoverschot) en wijn uit de nieuwe wereldlanden zijn weg naar Europa vond, moest het roer om. In de regelgeving werd ingezet op vermindering van de productie en verbetering van kwaliteit. Dit laatste zie je terug aan de kwaliteitslabels op het etiket.
Beschermde herkomstbenamingen
De kwaliteitsindeling is gebaseerd op de eigenschappen die een bepaald product heeft op basis van het gebied van herkomst. Dit geldt in Europa voor meerdere producten en zorgt weleens voor een vermakelijk robbertje tussen de lidstaten (ken je de echte feta uit Denemarken al? 😉 ).
De drie niveaus zijn Beschermde Oorsprongs Benaming (BOB), Beschermde Geografische Aanduiding (BGA) en een restcategorie met Overige Wijn.
BOB
Voor een wijn met een BOB-kwalificatie geldt het volgende:
BGA
Een wijn met een BGA-kwalificatie moet aan dezelfde voorwaarden voldoen, alleen hoeft slechts 85% van alle druiven uit het betreffende gebied te komen en mag de wijn ook gemaakt zijn van een kruising van een Vitis vinifera met andere soorten van het geslacht Vitis.
Kwalificaties
BOB en BGA worden vermeld in de taal van het herkomstgebied. In Frankrijk heet het dan Appellation d’Origine Protégée (AOP) en Indication Géographique Protegée (IGP).
Om de kwalificaties te mogen gebruiken, moet een wijnproducent aan de in het betreffende gebied geldende productieregels voldoen (toegestane druivenrassen en productiemethoden, maximale opbrengsten etc.). Deze regels worden gemaakt door groepjes van wijze mannen, en tegenwoordig gelukkig ook steeds vaker vrouwen.
De regels volgen, daar heeft echter niet iedereen zin in. Eigenwijze wijnboeren bepalen zelf welke wijn ze willen maken. De consequentie van het lagere kwaliteitslabel wordt voor lief genomen. En dus kan het voorkomen dat je een IGP-wijn in je hand hebt die tóch best duur is voor dat gebied – ook hier is de prijs dan weer een goede indicatie van de kwaliteit.
Jeetje, ik weet niet of ik het kiezen van wijn nu gemakkelijker voor je hebt gemaakt…
Op basis waarvan kies jij meestal je wijnen?