De meest spannende en stressvolle periode voor de wijnboeren…
De tanks zijn schoon, de bedrijfsruimtes spic en span, de logeerfaciliteiten voor eventuele plukkers fris en alle materialen die gebruikt worden voor de pluk gerepareerd, schoon en klaar voor de start. In augustus gaat de Franse wijnboer nog even snel een paar daagjes of een weekje van huis, want daarna barst het los: de vendange!
Het proces van de oogst Het begint zo’n beetje in september. Maar dankzij de global warming lijkt het wel steeds iets eerder te worden, hoorde ik bij Domaine Philippe & Vincent Jaboulet in de Noord Rhône. Dit is de drukste én spannendste tijd van het jaar voor de wijnboer. De vendange gaat als een golf van het zuiden naar het noorden door Frankrijk heen. Het warme, zonnige klimaat zorgt ervoor dat de druiven in het zuiden het eerst rijp zijn voor de pluk. Afhankelijk van het lokale klimaat, en zelfs van het microklimaat, schuift deze zone langzaamaan door naar het noorden.
De rijpheid van de druiven is ook afhankelijk van het druivenras: sommigen zijn altijd vroeg rijp, andere druivenrassen hebben hiervoor de hele zomer nodig. Vlak voor de pluk houdt de wijnboer zijn druifjes goed in de gaten. Afhankelijk van het type wijn dat hij wil maken, wil hij namelijk dat de druiven meer of juist minder rijp zijn. Voor een frisse stijl crémant, bijvoorbeeld, moeten de druiven niet te rijp zijn, maar voor een volle rode wijn juist wel. Voor de kleine wijnboeren waar we bij Joie de Vin onze wijnen inkopen, is dit op zich al een aardige klus. Want stel dat je ‘maar’ 14 hectare hebt, maar deze wel verdeeld zijn over 50 percelen in 4 verschillende dorpen?
Wanneer zijn ze rijp? Om te weten of de druiven voldoende rijp zijn, let de wijnboer op een aantal kenmerken. De suikers in de druif zijn hierbij enorm belangrijk. Deze geven namelijk een indicatie van de mogelijke alcoholpercentages. Meten is weten! Hiervoor bestaan verschillende manieren, zoals het gebruiken van een refractometer of hydrometer (schrijf ik vast later nog wel een stukje over). Ook de zuurgraad en het zuurgehalte van de druif worden gemeten. Daarnaast kan je ook zien en proeven wanneer de druif rijp is: de kleur, geur en smaak van de diverse onderdelen van de druif zijn goede indicatoren. Ook de druivenpit kan je een heleboel vertellen. Hij kan namelijk nog wat rauw en bitter zijn of wat meer rijp. En, tot slot: de druif moet zo schoon mogelijk in de emmer en later in de tank komen. De wijnboer houdt van hele druiven, die mooi schoon en fris zijn, en het liefst ook een beetje koel.
Keuzes maken… Om dit optimum te bereiken, maakt iedere wijnboer zijn afwegingen wat betreft de oogst. En dat zijn er behoorlijk wat! De keuze over de manier van plukken (machinaal of met de hand), het verpakken van de druiven in emmers of in platte kratten en het transport van de druiven van wijngaard naar de kelders bepalen de kwaliteit van de uiteindelijke wijn. En ook het tijdstip is van belang: op welk moment is de temperatuur het prettigst (en dan niet alleen voor de druiven, maar natuurlijk ook voor de plukkers…)? Gelukkig klagen machines niet als ze om 5.00 uur stipt moeten beginnen, want met alleen mankracht is het bijna ondoenlijk om zo’n grote hoeveelheid druiven koel naar de tanks te krijgen.
Deze laatste fase, zo vlak voor het plukken, is dus enorm spannend voor de wijnboer. Als het weer goed en stabiel is, is er geen vuiltje aan de lucht. Is het weer niet stabiel en dreigt onweer, storm en regen? Dan kan dat een hoop schade aanrichten: de druiven gaan kapot of zuigen zich vol water en zijn daardoor niet goed bruikbaar. Deze nazomer was denk ik overal goed wat betreft het weer, zodat iedereen rustig het goede moment van plukken kon kiezen. Ook hier weer een kleine ‘maar’, want je moet al die plukkers en grote plukmachines natuurlijk wel weer delen met je concullega’s in de regio…
De oogst is binnen!
De meest spannende en stressvolle periode voor de wijnboeren…
De tanks zijn schoon, de bedrijfsruimtes spic en span, de logeerfaciliteiten voor eventuele plukkers fris en alle materialen die gebruikt worden voor de pluk gerepareerd, schoon en klaar voor de start. In augustus gaat de Franse wijnboer nog even snel een paar daagjes of een weekje van huis, want daarna barst het los: de vendange!
Het proces van de oogst
Het begint zo’n beetje in september. Maar dankzij de global warming lijkt het wel steeds iets eerder te worden, hoorde ik bij Domaine Philippe & Vincent Jaboulet in de Noord Rhône. Dit is de drukste én spannendste tijd van het jaar voor de wijnboer. De vendange gaat als een golf van het zuiden naar het noorden door Frankrijk heen. Het warme, zonnige klimaat zorgt ervoor dat de druiven in het zuiden het eerst rijp zijn voor de pluk. Afhankelijk van het lokale klimaat, en zelfs van het microklimaat, schuift deze zone langzaamaan door naar het noorden.
De rijpheid van de druiven is ook afhankelijk van het druivenras: sommigen zijn altijd vroeg rijp, andere druivenrassen hebben hiervoor de hele zomer nodig. Vlak voor de pluk houdt de wijnboer zijn druifjes goed in de gaten. Afhankelijk van het type wijn dat hij wil maken, wil hij namelijk dat de druiven meer of juist minder rijp zijn. Voor een frisse stijl crémant, bijvoorbeeld, moeten de druiven niet te rijp zijn, maar voor een volle rode wijn juist wel. Voor de kleine wijnboeren waar we bij Joie de Vin onze wijnen inkopen, is dit op zich al een aardige klus. Want stel dat je ‘maar’ 14 hectare hebt, maar deze wel verdeeld zijn over 50 percelen in 4 verschillende dorpen?
Wanneer zijn ze rijp?
Om te weten of de druiven voldoende rijp zijn, let de wijnboer op een aantal kenmerken. De suikers in de druif zijn hierbij enorm belangrijk. Deze geven namelijk een indicatie van de mogelijke alcoholpercentages. Meten is weten! Hiervoor bestaan verschillende manieren, zoals het gebruiken van een refractometer of hydrometer (schrijf ik vast later nog wel een stukje over). Ook de zuurgraad en het zuurgehalte van de druif worden gemeten. Daarnaast kan je ook zien en proeven wanneer de druif rijp is: de kleur, geur en smaak van de diverse onderdelen van de druif zijn goede indicatoren. Ook de druivenpit kan je een heleboel vertellen. Hij kan namelijk nog wat rauw en bitter zijn of wat meer rijp. En, tot slot: de druif moet zo schoon mogelijk in de emmer en later in de tank komen. De wijnboer houdt van hele druiven, die mooi schoon en fris zijn, en het liefst ook een beetje koel.
Keuzes maken…
Om dit optimum te bereiken, maakt iedere wijnboer zijn afwegingen wat betreft de oogst. En dat zijn er behoorlijk wat! De keuze over de manier van plukken (machinaal of met de hand), het verpakken van de druiven in emmers of in platte kratten en het transport van de druiven van wijngaard naar de kelders bepalen de kwaliteit van de uiteindelijke wijn. En ook het tijdstip is van belang: op welk moment is de temperatuur het prettigst (en dan niet alleen voor de druiven, maar natuurlijk ook voor de plukkers…)? Gelukkig klagen machines niet als ze om 5.00 uur stipt moeten beginnen, want met alleen mankracht is het bijna ondoenlijk om zo’n grote hoeveelheid druiven koel naar de tanks te krijgen.
Deze laatste fase, zo vlak voor het plukken, is dus enorm spannend voor de wijnboer. Als het weer goed en stabiel is, is er geen vuiltje aan de lucht. Is het weer niet stabiel en dreigt onweer, storm en regen? Dan kan dat een hoop schade aanrichten: de druiven gaan kapot of zuigen zich vol water en zijn daardoor niet goed bruikbaar. Deze nazomer was denk ik overal goed wat betreft het weer, zodat iedereen rustig het goede moment van plukken kon kiezen. Ook hier weer een kleine ‘maar’, want je moet al die plukkers en grote plukmachines natuurlijk wel weer delen met je concullega’s in de regio…