vooral veel vragen, praten, kijken, en proeven natuurlijk
In een eerdere blog Zelf op bezoek bij een wijnboer gaf ik al eens enkele tips voor het bezoeken van een wijnboer. Joie de Vin gaat ook regelmatig op bezoek bij wijnboeren, zeker als we hun wijn willen gaan verkopen. Om je een idee te geven hoe zo’n bezoek eruit kan zien, vertel ik in deze blog meer over mijn bezoek aan Vignobles Vauvrecy-Boutet.
Undercover
Op mijn eerste inkoopreis ging ik een heleboel adressen af, zonder een afspraak te maken. Mijn idee was, dan kan ik zien hoe ze écht zijn. Naar andere klanten en toeristen die gewoon op bezoek komen, en hoe de wijnboer is als hij of zij niet weet dat jij importeur bent. Maar dat werkte niet heel handig: er was niemand thuis, de medewerker van dienst wist niet zo heel veel over de wijnen te vertellen of ze vertelden me dat ze al een importeur hadden. Dus tegenwoordig maak ik netjes een afspraak.
Afspraak
In het geval van Vignobles Vauvrecy-Boutet had ik eerder hun wijnen geproefd. Een eerste keer op de beurs in Seclin. De wijn beviel daar goed, dus namen we een doosje samples mee naar huis. Thuis nog een keer in alle rust geproefd en vergeleken met andere wijnen. We waren er zeer over te spreken. Eenmaal op vakantie in de zomer van 2019, hebben we een mail gestuurd om een afspraak te maken. We waren van harte welkom en begin augustus gingen we op bezoek bij de Vignobles van eigenaresse Martine Vauvrecy-Boutet.
Tijdstip
Als we wilden proeven, dan konden we het beste in de ochtend komen. Dat is beter voor het proeven – de smaakpapillen zijn dan nog fris en uitgerust. Met de zomerse temperaturen was een bezoek in de ochtend sowieso een goed idee. Cedric, de algemeen directeur, bedrijfsleider, wijnmaker en manager wijngaard van Vauvrecy-Boutet heet ons van harte welkom en gaat ons voor naar het koele keukentje waar de proeverij plaatsvindt. Even later arriveert ook Martine. Na een uitgebreide kennismaking starten we de proeverij.
Proeverij
Vignobles Vauvrecy-Boutet is een klein bedrijf, met 2 wijnen uit verschillende appellations. In de keuken staan beide wijnen klaar – jaargangen zijn 2013, 2014 en 2016. 2015 ontbreekt, want die was nog niet op dronk, te stevig! De 2016 was al wel à boire, maar die hadden we recent dus nog geproefd. We proeven daarom de wijnen uit 2013, daarna 2014. Eerst de Château Moulin Blanc uit Montagne Saint-Emilion, daarna de Château des Cerfs uit Lalande de Pomerol. We nemen rustig de tijd om de verschillende wijnen te proeven. Martine en Cedric proeven ook mee, geconcentreerd, en bespreken wat hen opvalt in de ontwikkeling van iedere wijn.
Wijnkelder
Na de proeverij lopen we over het landweggetje naar de wijnkelder, aan de andere kant van het gebouw. Grappig: deze weg is de scheidslijn tussen de twee appellations; links is Montagne Saint-Emilion, rechts is Lalande de Pomerol. Even een kiekje gemaakt om het goed te onthouden. In de wijnkelder geeft Cedric toelichting op de het gebruikte materiaal, hoe de wijn wordt gemaakt, over de cuves en de eiken vaten. Aan de achterwand staat de voorraad per jaargang opgesteld. Martine en Cedric benoemen per jaargang de specifieke kwaliteiten, de opbrengsten en de nu nog resterende voorraad.
Sinds 1937 is de wijngaard in bezit van de familie Vauvrecy-Boutet. Achter slot en grendel liggen een aantal flessen die misschien wel uit die eerste productiejaren afkomstig zijn. Cedric heeft wel een sleutel, maar zegt er eigenlijk nog nooit te hebben rondgekeken, laat staan geproefd.
In de wijngaard
Naast Cedric werken er nog 3 andere medewerkers in de wijngaard. We staan uitgebreid stil bij de werkzaamheden die momenteel uitgevoerd worden, we bekijken de bodembedekking tussen de wijnstokken en krijgen uitleg over de verschillende planten. Aan de rand van de wijngaard is nog een klein perceel wildernis. Martine vraagt zich ons of geschikt zou zijn om toeristen te ontvangen, misschien een camperplaats of zo. Het brengt ons op het onderwerp van de inrichting van dit rijke wijngebied. Overal rondom ons zijn wijngaarden en alles ziet er zeer verzorgd uit, klaar om de wijntoeristen te ontvangen. Een klein lapje wildernis in deze aangeharkte monocultuur heeft misschien ook wel wat…
Waardevol bezoek
Bijna drie uur duurde ons bezoek, en wat zijn we goed ontvangen door Martine en Cedric! Ze maakten alle tijd voor ons vrij om alles uit te leggen, om rustig te proeven en hun mooie bedrijf aan ons te laten zien. Het is fijn om de mensen achter de wijn te leren kennen, het maakt de communicatie gemakkelijker. Hoe meer je weet over de achtergrond van de wijn hoe meer de wijnen ook voor je gaan leven, dat is echt waardevol. Wat ons betreft is het een prima match, we spreken af dat ik binnenkort mijn definitieve bestelling doorgeef. Zij nemen de wijn dan mee naar Seclin (Noord Frankrijk). En zo hebben we nu twee fantastische Bordeauxwijnen in onze portefeuille. Ik ben er erg blij mee!
Tosca Winters Eigenaar Joie de Vin
& Register Vinoloog
Hoe ziet een bezoek aan een wijnboer eruit?
vooral veel vragen, praten, kijken, en proeven natuurlijk
In een eerdere blog Zelf op bezoek bij een wijnboer gaf ik al eens enkele tips voor het bezoeken van een wijnboer. Joie de Vin gaat ook regelmatig op bezoek bij wijnboeren, zeker als we hun wijn willen gaan verkopen. Om je een idee te geven hoe zo’n bezoek eruit kan zien, vertel ik in deze blog meer over mijn bezoek aan Vignobles Vauvrecy-Boutet.
Undercover
Op mijn eerste inkoopreis ging ik een heleboel adressen af, zonder een afspraak te maken. Mijn idee was, dan kan ik zien hoe ze écht zijn. Naar andere klanten en toeristen die gewoon op bezoek komen, en hoe de wijnboer is als hij of zij niet weet dat jij importeur bent. Maar dat werkte niet heel handig: er was niemand thuis, de medewerker van dienst wist niet zo heel veel over de wijnen te vertellen of ze vertelden me dat ze al een importeur hadden. Dus tegenwoordig maak ik netjes een afspraak.
Afspraak
In het geval van Vignobles Vauvrecy-Boutet had ik eerder hun wijnen geproefd. Een eerste keer op de beurs in Seclin. De wijn beviel daar goed, dus namen we een doosje samples mee naar huis. Thuis nog een keer in alle rust geproefd en vergeleken met andere wijnen. We waren er zeer over te spreken. Eenmaal op vakantie in de zomer van 2019, hebben we een mail gestuurd om een afspraak te maken. We waren van harte welkom en begin augustus gingen we op bezoek bij de Vignobles van eigenaresse Martine Vauvrecy-Boutet.
Tijdstip
Als we wilden proeven, dan konden we het beste in de ochtend komen. Dat is beter voor het proeven – de smaakpapillen zijn dan nog fris en uitgerust. Met de zomerse temperaturen was een bezoek in de ochtend sowieso een goed idee. Cedric, de algemeen directeur, bedrijfsleider, wijnmaker en manager wijngaard van Vauvrecy-Boutet heet ons van harte welkom en gaat ons voor naar het koele keukentje waar de proeverij plaatsvindt. Even later arriveert ook Martine. Na een uitgebreide kennismaking starten we de proeverij.
Proeverij
Vignobles Vauvrecy-Boutet is een klein bedrijf, met 2 wijnen uit verschillende appellations. In de keuken staan beide wijnen klaar – jaargangen zijn 2013, 2014 en 2016. 2015 ontbreekt, want die was nog niet op dronk, te stevig! De 2016 was al wel à boire, maar die hadden we recent dus nog geproefd. We proeven daarom de wijnen uit 2013, daarna 2014. Eerst de Château Moulin Blanc uit Montagne Saint-Emilion, daarna de Château des Cerfs uit Lalande de Pomerol. We nemen rustig de tijd om de verschillende wijnen te proeven. Martine en Cedric proeven ook mee, geconcentreerd, en bespreken wat hen opvalt in de ontwikkeling van iedere wijn.
Wijnkelder
Na de proeverij lopen we over het landweggetje naar de wijnkelder, aan de andere kant van het gebouw. Grappig: deze weg is de scheidslijn tussen de twee appellations; links is Montagne Saint-Emilion, rechts is Lalande de Pomerol. Even een kiekje gemaakt om het goed te onthouden. In de wijnkelder geeft Cedric toelichting op de het gebruikte materiaal, hoe de wijn wordt gemaakt, over de cuves en de eiken vaten. Aan de achterwand staat de voorraad per jaargang opgesteld. Martine en Cedric benoemen per jaargang de specifieke kwaliteiten, de opbrengsten en de nu nog resterende voorraad.
Sinds 1937 is de wijngaard in bezit van de familie Vauvrecy-Boutet. Achter slot en grendel liggen een aantal flessen die misschien wel uit die eerste productiejaren afkomstig zijn. Cedric heeft wel een sleutel, maar zegt er eigenlijk nog nooit te hebben rondgekeken, laat staan geproefd.
In de wijngaard
Naast Cedric werken er nog 3 andere medewerkers in de wijngaard. We staan uitgebreid stil bij de werkzaamheden die momenteel uitgevoerd worden, we bekijken de bodembedekking tussen de wijnstokken en krijgen uitleg over de verschillende planten. Aan de rand van de wijngaard is nog een klein perceel wildernis. Martine vraagt zich ons of geschikt zou zijn om toeristen te ontvangen, misschien een camperplaats of zo. Het brengt ons op het onderwerp van de inrichting van dit rijke wijngebied. Overal rondom ons zijn wijngaarden en alles ziet er zeer verzorgd uit, klaar om de wijntoeristen te ontvangen. Een klein lapje wildernis in deze aangeharkte monocultuur heeft misschien ook wel wat…
Waardevol bezoek
Bijna drie uur duurde ons bezoek, en wat zijn we goed ontvangen door Martine en Cedric! Ze maakten alle tijd voor ons vrij om alles uit te leggen, om rustig te proeven en hun mooie bedrijf aan ons te laten zien. Het is fijn om de mensen achter de wijn te leren kennen, het maakt de communicatie gemakkelijker. Hoe meer je weet over de achtergrond van de wijn hoe meer de wijnen ook voor je gaan leven, dat is echt waardevol. Wat ons betreft is het een prima match, we spreken af dat ik binnenkort mijn definitieve bestelling doorgeef. Zij nemen de wijn dan mee naar Seclin (Noord Frankrijk). En zo hebben we nu twee fantastische Bordeauxwijnen in onze portefeuille. Ik ben er erg blij mee!
Tosca Winters
Eigenaar Joie de Vin
& Register Vinoloog